I am not lonly , I am just alone

:)

One day

الفيلم دا بيخليك تفكر فى الكتابة بعد ما تخلصه

وقد ايه هى شئ عبقرى لو هاتطلع حاجة زى كدا

وبعدين تبدأ تفكر انك عايز تكتبه هو ..لانه بيقول حاجات كتيرة اوى / اذا ماكنش بيقول كل

حاجة

الاختيارات الغلط ، والاختيارات الصح

الوقت الصح للأختيار اصلا

الأوقات اللى مابتدخلش فى حساباتك للزمن مهما طالت

والاوقات اللى بتمثل الزمن كله مهما كانت قصيرة

الفرق مابين انك تكون وحيد و انك تكون لوحدك

الشعرة الرفيعة اوى مابين الفرصة وضياعها

واختيار الحياة بأفضل طريقة ممكنة فى الوقت الحالى حتى لو كانت الطريقة دى هى

الذكريات وبس

او محاولة صنعها من جديد

والحزن الهادى المحتمل والغير محتمل فى نفس الوقت

وتعريف البدايات والنهايات

النهاية صدمتنى جدا واخدتنى على غفلة

بس لما شوفت المشهد اللى بيرجع بالزمن تانى لسنة 1988 ، تحديد يوم 16 يوليو ، تقبلت

النهاية نوعا ما

إدتنى امل تانى ان فيه حاجات كتيرة حلوة حصلت / او هو هايخليها تحصل تانى

وبالتالى الحكاية ابدا مابتخلصش غير لما احنا نختار

انا سعيدة انى شوفت الفيلم دا


آن هيثواى / ايما كانت رائعة وآسرة وحزينة وجذابة وجميلة اوى

جيم ستراجريس / ديكستر كان عبقرى وجذاب لما المفروض يكون كدا ووغد لما المفروض

يكون كدا لكن فى المجمل إدانى احساس ان مافيش حد كان ممكن يعمل الدور دا غيره.. ودا

المطلوب

الموسيقى التصويرية كانت آسرة / اخدت بالى منها من اول الفيلم واكتشفت انها لرايتشل

بورتمان وهى من الملحنين القليلين الاجانب اللى اهتميت اعرفهم بما انها عملت موسيقى

لكتير من افلامى المفضلة فى مزيكتها زى"ذا لايك هاوس" و "ونيفر ليت جو"

البوستر من احلى البوسترات اللى شوفتها فى الفترة الاخيرة وخصوصا الايفكت دا / اللى

عنده فكرة ياريت يقولى ازاى بيتعمل :)

العنوان : جملة لإيما فى الفيلم